De onontbeerlijke gids om 2017 te overleven: Deep Techno

Ok, voor we beginnen een kleine kanttekening bij de term Deep Techno: de coole kids onder jullie zullen op een bepaald moment de drang voelen om me terecht te wijzen. Om te reageren dat ik eigenlijk een andere subcategorie bedoel, of dat ik helemaal niets begrijp van waar ik over praat. Probeer aan die drang te weerstaan. Bekijk de term Deep Techno hier niet als muziekgenre maar als een alomvattende term, een culturele beweging. Zal dat lukken? Gaan we dat afspreken?

Ik hou van muziek en ik hou van feesten, ik weet dat ik nu klink als een moeder die haar 14-jarige zoon ervan wil overtuigen dat ze helemaal niet zo saai is als haar kapsel doet vermoeden maar toch is het zo! Bijna elke muzieksoort kan me bekoren en als ik nog eens mag drinken dan voel ik me meestal zo thuis als Yvan Mayeur in de uitkeringsrij. Voor mensen van mijn leeftijd zijn veel opties om zo'n honger te stillen en allemaal hebben ze een eigen probleem. Op indie-rock concerten ben ik verplicht Almdudler te drinken, op Retro feestjes word ik omringd door marginalen die in plaats van aan 24 kinderen begonnen zijn aan extra hard te feesten, op scoutsfuiven dan weer kinderen die zelf al aan kinderen willen beginnen (toch aan de hevigheid van hun gemuil te merken) en op Metal concerten zal ook wel iets onaangenaam zijn (ik zou het niet weten, ik kom daar niet).

De nieuwe coole Deep Techno feestjes zijn ook onderhevig aan negatieve kantjes. En naar hoe meer van die feestjes ik ga, hoe meer van die kantjes me beginnen op te vallen.

Allereerst valt een onderscheid te maken tussen overdag en 's avonds. Overdag zijn veruit de leukste dus laten we daar mee beginnen. Je komt op zo'n evenement toe, je hebt net 30 euro inkom betaald en wat je het eerst opvalt zijn de leuke aankleding en de meeslepende beats. Leuk, hoe kan dit mislopen, vraag je je af. Al snel begint het echter te dagen: op de lokale orgie is meer plaats per kubieke meter dan hier. En op die orgieën is voorzien dat sommige delen overlappen, op zo'n feest is dat meestal not done. Ok warm dus, en maar schuren, en zweten, en hopen dat die stevige lendenen achter je van een vrouw zijn, en nog wat zweten, bier dan maar. Je stapt uit de danshitte en merkt tot je ergernis dat ook de lijn voor de toog pijnlijk lang is. Maar nu is de muziek stiller dus kan je de gesprekken wat volgen en al heel snel blijkt dat de meeste mensen aanwezig zodanig overtuigd zijn van hoe interessant ze zijn dat ze onuitstaanbaar worden. Een beetje alsof iemand zou willen bewijzen dat hij goed kan voetballen zonder ook maar een bal aan te raken. Zo iemand zou je een dreun willen verkopen, maar nu moet je er 20 minuten mee in de rij staan wachten. Alle vrouwen dragen ook bloemen in hun haar alsof ze daarmee iemand kunnen wijsmaken dat ze geen hele ochtend aan dat haar bezig zijn geweest. Maar bon, b

ier gekregen en terug naar de dansput waar je je plots af begint te vragen of eigenlijk al een nieuw nummer is begonnen sinds je een uur geleden bent toegekomen. Het enige merkbare verschil is soms enkele seconden stilte. Stilte die zo welkom is dat het hele publiek ook vaak spontaan begint te juichen. Melodieën zijn blijkbaar voor mensen die niet mee zijn met hun tijd want tegenwoordig is hippe muziek een aaneenschakeling van ritme, een dreunende bass die op je neerbeukt als de golven in een woeste zee. Dat is soms even leuk, maar als na twee uur in zo een zee nog steeds geen boot in zicht is dan zou ik liever verdrinken. Dan krijg je avondfeesten, met alle problemen van overdag maar met een vers pakket irritaties speciaal omdat de zon onder is. Het is donker, dus iedereen rond je zit volop aan de drugs, dat is waarschijnlijk ook nodig om niet gek te worden van een hele avond junglemuziek. Iedereen zit nu in zalen dus als je dacht dat het maanlicht afkoeling zou bieden dan valt dat dik tegen. De temperatuur stijgt in zo een zaal, waarschijnlijk van al dat drugszweet en na een tijdje begin je je af te vragen of de zaal eigenlijk geen oven is en of dit geen ziek complot is om gebakjes te maken van zelfingenomen dronkaards. Tijd om af te koelen dus, buiten, maar eerst een pad vrijmaken tussen grote, t-shirtloze mannen (want testosteron, yeah!) en vrouwen met loshangende, weinig omhullende topjes die zo mager zijn dat hun uitstekende ruggengraat je doet denken dat je in Jurassic Park bent beland. Buiten is het toegegeven aangenaam, de muziek klinkt net hetzelfde (aangezien enkel lage tonen door de muren raken) maar ze staat niet zo luid. Met een beetje geluk is er een buitenbar, vaak met een pak kleinere rij en kan je je eindelijk dronken drinken naar behoren. Maar buiten zijn enkel rokers en aangezien die altijd veel te veel te vertellen ga je weer naar binnen waar je er nu echt overtuigd van raakt dat hetzelfde nummer nu al een uur of zes aan het spelen is.

Volgende week beter, denk je dan en om heel eerlijk te zijn zal je mij waarschijnlijk tegenkomen.

#Event #DeepTechno #DeepHouse #Column