De onontbeerlijke gids om 2017 te overleven: Facebook (tag iemand die...)

Facebook is aan het veranderen en dan bedoel ik veranderen in de betekenis die je gebruikt wanneer je praat over een oom die onlangs de soelaas heeft gevonden bij de lokale neonazistische motorbende. (Nonkel Gerolf is aan het veranderen kinderen, hij komt dit jaar niet op familiefeest).

Voor Facebook hadden we Myspace en Netlog, van Myspace weet ik weinig af maar het leek me altijd een site waar emo-kids wouden dwepen met 'My Chemical Romance' en hun zwart-witfoto's wouden etaleren. Netlog was in vele opzichten net hetzelfde behalve dat ze een kleurrijk jasje kreeg en langzamerhand muteerde tot een datingsite voor hormonale pubers (iets wat je echt niet in je businessplan wilt). De jeugd van tegenwoordig zal trouwens nooit weten hoe lastig het is om een coole Netlognaam te bedenken en ze zijn er een zwakkere generatie door geworden.

Facebook was anders, Facebook was volwassener, Facebook rookte sigaretten en droeg een zonnebril. Waarom Facebook wel werkte heeft vast een reden, en die is vast erg saai, het punt is dat Facebook opeens het coole café in de overpoort was (we weten allemaal dat ik over Le Bleu bezig ben we moeten niet onnozel doen). Iedereen die een beetje iemand wou zijn moest er af en toe binnen springen. (behalve dan die mensen die systematisch geen Facebook willen nemen, die zijn ook heel cool). Het probleem ontstond toen niet enkel jonge mensen zich meer naar Le internetBleu kwamen maar ook hun ouders en daarna zelfs grootouders, iets wat nefast is voor een tof café, of site, ik begrijp de allegorie ook niet, moving on.

Facebook kon niet enkel nog gebruikt worden om persoonlijke ervaringen te delen met de wereld want het kan echt niemand schelen wat tante Josianne heeft gezien op de bus. Facebook werd een nieuwssite, maar nieuws is saai en mensen zijn stom dus gingen we naar nog iets beter: memes (en ik gebruik het woord hier heel licht). En nu zijn we hier aanbeland, in de 7e laag van de internethel: "tag iemand die altijd ontbijt eet voor de middag", "who did this gevolgd door een resem lachende smileys", "This is so me when I drive", pleur er nog een minion bij en zie hoe je scherm zichzelf wegvreet uit pure pijn. Begrijp me niet verkeerd, er is heel wat kwalitatieve content te vinden op Facebook, maar zoals bij het logische argument van een Trump-supporter moet je er verdorie lang naar zoeken. Facebook is eigenhandig aan het bijdragen aan de moord van originaliteit. "Iedereen kent wel iemand die graag een pintje drinkt", ja inderdaad, de meeste mensen drinken graag een pintje, het taggen van zo'n persoon op een biertje is niet enkel een van de meest nutteloze dingen die je die dag kan doen het is ook nog eens enorm irritant voor de persoon die zijn Facebook moet openen met een melding, hopend op eindelijk die liefdesverklaring van hun geheime crush om dan tot de constatatie te moeten komen dat ze blijkbaar graag een biertje lusten. Nou, bedankt!

Dus hier mijn eerste overlevingstip: stop met mensen te taggen tenzij ze echt ook op de foto staan! --Nu moet ik wel toegeven dat ik soms ook een vriend tag op een sappige meme of een supergrappige foto van een geitje, laten we dan toch als gemeenschap ons uiterste best doen om originaliteit een kans te geven en de commentsectie er niet te doen uitzien als een telefoonboek voor smurfen (een lijst blauwe namen, ik weet het, ik ben soms ook niet grappig). Of we accepteren dat 'The Ladbible' vanaf nu onze echte Bijbel is en schakelen een versnelling hoger naar het Einde der Tijden, dat kan ook.

#Facebook #Taggen #Column